Artykuł ukazuje niezwykłą rolę, jaką odgrywają hebrajski i jidysz w kształtowaniu żydowskiej tożsamości – zarówno w jej wymiarze duchowym, narodowym, jak i codziennym. Hebrajski, jako język odrodzony i narodowy Izraela, stał się łącznikiem pomiędzy przeszłością a teraźniejszością, integrując społeczności w diasporze poprzez edukację i kulturową ciągłość. Z kolei jidysz, z bogatą historią w diasporze aszkenazyjskiej, przeżywa współczesny renesans jako nośnik pamięci, tradycji i artystycznego wyrazu. Jeśli chcesz lepiej zrozumieć, jak te dwa języki wciąż budują most między kulturą, religią i historią Żydów na całym świecie, koniecznie sięgnij po pełny tekst artykułu.
